fbpx
Steeds opnieuw wordt ons geduld op de proef gesteld. Afgelopen zomer dachten we allemaal even dat “het” misschien wel binnen een paar maandjes afgelopen zou zijn met al die besmettingen. Maar er volgden vele momenten van teleurstelling. Andere varianten, lock-downs, blijvend thuiswerken, voorzichtig blijven, tikje angstig zijn en vaccins die niet snel genoeg doorkomen of waar je toch wat terughoudendheid bij hebt.
In elk geval lijkt de horizon continu te verschuiven en dat is op zijn minst vermoeiend. Bij de commando’s wordt het verleggen van de finishlijn gebruikt om de mentale kracht van nieuwe rekruten te testen. Velen haken vroegtijdig af, omdat ze het niet op kunnen brengen om zich nog een keer op te laden.
Dat lijkt wel een beetje op ons leven op dit moment toch? We willen jullie daarom uitdagen om eens te schrijven over je eigen perspectief, je eigen manier om niet steeds naar de finishlijn te kijken, maar meer naar dit moment of naar de mogelijkheden die je nu hebt. Kan je eens kijken naar je talenten en hoe je daarmee je eigen perspectief kan creëren?
Hoe creëer ik mijn eigen perspectief? Hoe voel ik mij daarbij?

Bekijk ook andere dialogen