Op ons weekend hoorden we dat we een uitstekende relatie kunnen hebben. Een grote valkuil is het idee dat onze relatie geslaagd is en dat dialoog dus overbodig is. Het is mogelijk dat onze relatie na ons weekend een stuk vlotter verloopt dan voorheen. Dat is dan waarschijnlijk te danken aan onze bereidheid om over moeilijke zaken in ons leven te praten door onze gevoelens uit te wisselen. Maar hoe kunnen we deze groeikracht vasthouden als we stoppen met de dialoog? We raken wellicht weer in de sleur van vroeger als we niet verder het risico nemen om onze gevoelens met elkaar te delen.

Hoe voel ik mij als ik onze huidige relatie vergelijk met hoe het was vóór ons weekend?